Opis
Książka jest wyborem zapisków z dziennika Michała Hellera,
prowadzonego podczas licznych podróży po świecie. Ukazuje nieco inne oblicze
autora, nie tylko naukowca, lecz także bystrego obserwatora życia, miłośnika
literatury i sztuki. Znajdziemy tu rozważania o pięknie matematyki,
starogreckiej poezji, refleksje z dyskusji z ks. Tischnerem, Richardem
Dawkinsem, notatki z podróży do Moskwy, Japonii czy konferencji w Castel
Gandolfo, a także recenzje lektur i zapiski z wakacji.
Dlaczego trzeba się
spieszyć? Nie tylko wtedy gdy gonią nas obowiązki lub pociąg odjeżdża za
dziesięć minut? Zawsze? Odpowiedź jest prosta: bo czas płynie. Festina lente
tak, żeby czegoś nie przeoczyć, żeby nie zgubić żadnej cząstki istnienia. Ale
trzeba się spieszyć. Jest to po prostu fizyczna konieczność.
Dlatego często
chwytam za pióro. Tradycyjnie, na kartce papieru. Bez monitora i klawiatury. W
pociągu, na ławce w parku, w przerwie między wykładami; najczęściej wieczorem,
po całodziennym zmęczeniu, gdy myśli, niejako broniąc się przed nocnym
uśpieniem, stają się bardziej natarczywe i nadają się już tylko do luźnych
notatek. Notatki spisywane w pośpiechu dotyczą spraw ważnych i błahych. Czy
jednak są sprawy błahe? Mijający czas wyrównuje wszystkie różnice
potencjałów.
Michał Heller - uczony, kosmolog, filozof i teolog. Laureat
Nagrody Templetona i założyciel Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych w
Krakowie. Autor m.in. książek Filozofia przypadku (CCPress 2012), Bóg i nauka.
Moje dwie drogi do jednego celu (CCPress 2013), Granice nauki (CCPress 2014),
Bóg i geometria. Gdy przestrzeń była Bogiem (CCPress 2015), Przestrzenie
Wszechświata. Od geometrii do kosmologii (CCPress 2017).
