Opis
Zmarły w 1972 roku krakowski lekarz - psychiatra,
pozostawiając niezwykle bogatą spuściznę serca i myśli zachowuje swoją
aktualność wyrażoną słowami „non omnis moriam”. Jego życie, które wybiegało poza
tradycyjne ramy medycyny i psychiatrii dedykował człowiekowi choremu. Zaś
dorobek intelektualny, który doczekały się wielu wznowień, pozostawał i
pozostaje przedmiotem refleksji naukowej różnych dziedzin wiedzy. Jako
filozofujący psychiatra zastanawiał się nad etiologią zaburzeń psychicznych i
strukturą człowieka w jego sferze biologicznej, psychicznej i etycznej. „Myśl
etyczna” jest ukazaniem aksjologii i etyki życia ludzkiego poprzez doświadczenie
sytuacji granicznych oraz zaburzeń psychicznych. Związek etyki z psychologią a
nawet z psychiatrią ukazany przez prof. Kępińskiego pozwala na poznanie
psychicznych uwarunkowań decyzji człowieka, funkcjonowania jego sumienia oraz
odpowiedzialności moralnej. Jest to całościowe opracowanie koncepcji etycznej
„krakowskiego Judyma”, dzięki której możemy bardziej poznać mechanizmy postaw i
decyzji człowieka w bogactwie jego sfery przeżyć duchowych i
psychicznych.
